Sylwia Mużyło – Autoportret
O mnie
Sylwia Mużyło to polska artystka wizualna i malarka. Absolwentka architektury wnętrz na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Autorka wystaw indywidualnych oraz uczestniczka wystaw zbiorowych. Laureatka konkursu Fundacji im. Tadeusza Kulisiewicza (1998), stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1999). Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
Tworzy figuratywne malarstwo w technice olejnej, monotypie oraz fotografię. Kobiety są główną inspiracją i tematem dla malarstwa Sylwii Mużyło. W jej malarstwie pojawiają się małe dziewczynki, kobiety matki, zaklinaczki hipnotyzujące spojrzeniem, kobiety łagodne, wśród draperii i ornamentów roślinnych, a także mityczne istoty, efemeryczne zjawy, dziewczyny z „męskimi” atrybutami, chłopczyce i wampy. To doskonała portrecistka. Prace artystki można oglądać w autorskiej galerii i pracowni w Dzierżoniowie (Polska). Od lipca 2018 r. także we własnej galerii sztuki w Brukseli w podziemiach The Ultimate Hallucination.
Statement
Malarstwo jest dla mnie ucieczką od fotografii, którą zajmuję się na co dzień. Szereg inspiracji czerpię z fotografowanych przeze mnie bohaterów. Wychodzę z założenia, że utrwalając ich wizerunek, tworzę alternatywną rzeczywistość. Przedstawiane postaci umieszczam w nieokreślonej czasoprzestrzeni, czyli miejscu tajemniczym i nostalgicznym.
Ze względu na bardziej projektowe przygotowanie do zawodu, każdy obraz poprzedzam serią szkiców i grafik. Mimo to kieruję się przede wszystkim intuicją i zestawiam portretowane osoby z przypadkowymi elementami. Swoje realizacje nazywam portretami pamięciowymi, choć z pamięci wydobywam także zagadkowe przedmioty umieszczane na dalszym planie kreowanych obrazów.
Pragnę dzielić się z innymi moim zapałem do sztuki i dlatego też zrodziła się idea stworzenia autorskiej galerii oraz pracowni. Funkcjonuję gdzieś pomiędzy dwoma miastami – Dzierżoniowem i Brukselą, a prowadzenie wspomnianych miejsc jest dla mnie motywującym do działania wyzwaniem.
About me
Sylwia Mużyło is a Polish visual artist and paintress. A graduate of interior design at the Academy of Fine Arts in Wrocław. She took part in various individual and group exhibitions. An awardee of “Fundacja im. Tadeusz Kulisiewicz” Scholarship (1998) and “The Minister’s of Culture and National Heritage Scholarship” (1999). Her works can be found in private collections in Poland and abroad.
She creates a figurative painting in oil technique, monotype, and photography. Women are the main inspiration and theme for the painting of Sylwia Mużyło. Her paintings include little girls, mother’s women, hypnotic witnesses, gentlewomen, among draperies and plant ornaments, as well as mythical beings, ephemeral ghosts, girls with „male” attributes, tomboys and vamps. She is a perfect portraitist. The artist’s works can be seen in the author’s gallery and studio in Dzierżoniów (Poland). From July 2018, she leads her own art gallery in Brussels in the underground The Ultimate Hallucination.
Statement
Painting is an escape from the photography that I do as a profession every day. I draw a lot of inspiration from my photography. I assume that by the creation of a painted image derived from a photograph, I create an alternative reality. I place my figures in an unspecified space-time, which is a mysterious and nostalgic place.
Due to the more design way of thinking (as I am a graduate of interior design), each image is preceded by a series of sketches and graphics. Despite this, I am guided primarily by intuition and I combine portraits of people with random elements. I call my realizations „memory portraits”, although from my memory I also extract mysterious objects placed in the background of the created images.
I would like to share my enthusiasm for art with others, which is why I created my own gallery and studio. I operate somewhere between the two cities – Dzierżoniów and Brussels, and running these places is a motivating challenge for me.
Wystawy / Exhibition
- 2018 / Art3F International Contemporary Art Fair / solo exposition
- 2018 / Feminine Portret, solo exhibition and opening Sylwia Mużyło Art gallery, Bruxelles, Belgium
- 2018 / Feminine Portret, Dzierżoniów, Art Studio, Dzierżoniów, Poland
- 2018 / Memory Portrait, solo exhibition, Arthotel Stalowa 52, Warszawa, Poland
- 2017 /TAK TO WIDZĘ/ That’s how I see it. Exhibition of graphics and painting „Galeria Na Piętrze” Dzierżoniów, Poland
- 2016 / Solo exhibition, workshop of intercultural projects „Zajezdnia” Wrocław, Poland
- 2006 / Distinction in the photo competition Oskary Fashion, Warsaw, Poland
- 2004 / Diploma exhibition „Das Boot”2004 exhibition of multimedia works BWA Wrocław, Poland
- 2001 / Art festival – Wolimierz 2001, realization of a documentary film, theater workshops, Poland
- 1999 / Diploma exhibition MALTA Museum of Architecture Muzeum Wrocław, Poland
Musi być do wyboru,
Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.
To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.
Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,
Czarne, wesołe, bez powodu pełne łez
Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.
Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.
Naiwna, ale najlepiej doradzi.
Słaba, ale udźwignie.
Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.
Czyta Jaspersa i pisma kobiece.
Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.
(…)
Wisława Szymborska, Portret Kobiecy
Świat wokół to jedynie dekoracja. Powtarzalny ornament na przedwojennej tapecie, wzorzysta tkanina, arabeska z kamiennej posadzki. Architektura jest scenografią. Przestrzenne struktury zbudowane z papieru. Rekwizyty wypożyczone. Wszystkiego można użyć po wielokroć, za każdym razem tworząc nowe sceny. Tak swoje przedstawienia buduje Sylwia Mużyło.
Kim są bohaterowie, którzy grają pierwsze role w jej malarskim teatrze? To głównie bohaterki, poczet współczesnych kobiet w wieloznacznych kreacjach. Jak pisze Szymborska: Musi być do wyboru.
Dziewczyna z pistoletem to dzisiejsza Diana, nie wiemy jednak czy jest łowczynią, czy obrończynią praw zwierząt. Królewna Śnieżka jest naraz kruchą szekspirowską Ofelią, biblijną Ewą naszych czasów, wodzącą na pokuszenie dziewczyną z Tindera. Brzemienna syrena równie dobrze czekać może na mitycznego Odyseusza, co na siostrę z Córek dancingu. Pilotka to współczesna Madonna, kobieta gotowa na niebo.
Sylwia Mużyło tworzy głównie jednopostaciowe przedstawienia, ale każda z aktorek jej teatru wciela się w wiele ról. Artystka, która obok malarstwa i grafiki uprawia również fotografię, doskonale wie, jak upozować swe bohaterki. Aranżuje im otoczenie niczym w staroświeckim atelier. Stylizuje, dodaje rekwizyty, reżyseruje znaczenia.
Obrazy Mużyło są niczym fotografie. Przedstawienia zatrzymane w czasie. Figury wplątane w sytuację bez akcji.Zastygnięte,uśpione.Topielice. Malarka studiuje historię sztuki w poszukiwaniu pierwowzorów swych postaci, tematów, motywów, rozwiązań formalnych. Dla każdej z jej prac odnajdujemy wiele odniesień do malarstwa XIX i XX w. oraz do współczesnej kultury popularnej. Znajdziemy kuglarki i żonglerki, jakby wyjęte z płócien Picassa. Dumne dziewczyny pozujące na wzór swych młodopolskich prababek. Współczesne femme fatale wplątane w secesyjne wici. Dzieci niczym z nowych wersji pasteli Wyspiańskiego. Picassowskie szarość i błękit, zdobność Klimta.
Nastrój swoich obrazów buduje kolorem. Stosuje dość wąską paletę, często pastele. Chętnie sięga po napięcia między ciepłymi i zimnymi barwami. Operuje precyzyjną linią, ale też swobodnie posługuje się plamą, czasami mieszając te środki w ramach jednej pracy. Malarstwo Sylwii Mużyło uwodzi dekoracyjnym charakterem i poetycką aurą jaka otacza bohaterki jej obrazów. To twórczość o historycznym rodowodzie i współczesnej poetyce, składającej się na indywidualny styl artystki.
Cezary Lisowski, Warszawa, w maju. 2018 r.
Sleeps with him like a random, dearest in the world.
Will give him four children, none, one.
Naive, but gives the best advice.
Weak, but will carry all.
Doesn’t have her head screwed on, so will have one.
Reads Jaspers and women’s magazines.
Doesn’t know what the screw is for, and will build a bridge.
(….)
Wisława Szymborska, Feminine portrait
The world around us is just a decoration. Repeatable ornament on pre-war wallpaper, patterned fabric, arabesque from the stone floor. Architecture is a scenography. Spatial structures built of paper. Stage props borrowed. Everything can be used many times, creating new scenes each time. This is how Sylwia Mużyło makes her performances.
Who are the actors that play main roles in her painter’s theatre? They are mainly heroines, a group of modern women caught in ambiguous situations. As Szymborska wrote: There must be an option.
A girl with a gun is a today’s Diana, though it’s hard to say whether she’s a hunter or a defender of animal rights. Snow White is fragile Shakespearean Ophelia, the biblical Eve from our times, and a seducing girl from Tinder. A pregnant mermaid might as well wait for the mythical Odysseus as for a sister from Daughters of Dance Party. A pilot is a modern Madonna, a woman ready for the sky.
Sylwia Mużyło creates mainly single-stage performances, but each of actresses from her theatre plays numerous roles. The artist, who besides painting and graphics, deals with photography, knows exactly how to pose her female characters. She arranges the surroundings for them like in an old-fashioned atelier.
Myżyło’s paintings resemble photographs. Performances caught in time. A figure involved in a situation with no action. Frozen, asleep. A drowned woman. The artist studies the history of art to search of archetypes of her characters, subjects, motives, formal solutions. In each of her works we can find many references to the 19th and 20th century painting, and to modern pop culture as well. One may find female performers and jugglers, as if taken from Picasso’s paintings. Proud girls posing like their Young Poland’s great-grandmothers. Modern femme fatal tangled up in the Art Nouveau threads. Children like from new versions of Wyspiański’s pastels. Picasso’s grey and blue, Klimat’s ornaments.
The mood of her paintings is built up by colours. She uses a fairly narrow range of colours, often pastels. She eagerly uses the contrast between warm and cold colours. She handles a precise line but she also freely uses a stain, sometimes combining those two methods within one painting. Sylwia Mużyło’s painting seduces with its decorative character and poetic aura that surrounds the figures of her pictures. Her works resemble historical origins and modern poetry which make her style very unique.
Cezary Lisowski, Warszawa, May 2018